13:27 - 
No comments
No comments
şiir
bugün
beraber kardelenler üflediğim kadın
merhaba
bugün buraya seni duymaya geldim
görmeye değil
seni biraz olsun okumaya geldim
koklamaya değil
çok uzun yollar geçmedi üzerimden, ilk sana geldim
tenine değil
gözlerine hiç değil
ben bugün sana bir şeyler söyleyeceğim
ben bugün sana biraz ağlayacağım
ama konuşmayacağız
çünkü ben bugün sana
ve bütün gökyüzüme
ve kalan her güneşime
yazmaya geldim
mavi
evet varsın
evet bazen derinlerindeyim bulutlarımızın
bizim
biraz hayalden de olsa
birazcık
devrimlerimiz var
kadınlarımız ve çocuklarımız en çok
birkaç kitabımız
binlerce hayalimiz
gel, gel ve gel
seninle her şey mavi
girdap
balıklardan korkma
balıklar seni sadece sever
sen hiç mutsuz balık gördün mü?
sen hiç ağlayan bir vatoz gördün mü
vicdan azabından ölen bir palyaço balığı
aşk acısı çeken bir ıstakoz
girdaplarında kaybolduğu okyanusu
özleyen bir kaplumbağadan başka
sen hiç
duygulu bir deniz gördün mü?
burası
burdayım.
az kaldı.
fırtınaların ağaçları sökemediği ormanlar.
düşündüm.
yolda.
yüz yıldır kadındı rüyalardaki
yüz yıllık karımdı artık.
burdayım.
kar nasıl yağar?
bak şimdi
sana nasıl kar yağar anlatacağım
o kadar anlatacağım ki
kar utanıp yağacak
bak şimdi
önce bir deniz düşün
poseydonun içinde yaşadığı büyük okyanusu düşün
şimdi adına pasifik diyorlar
poseydon güneşleniyor
sonra gökte
sonra gökte amfitre’yi görüyor
güneşini görüyor
güneşimi gördüm
eriyor
poseydon bile eriyor
sonra üşüyor poseydon
amfitre o kadar uzak kalıyor ki
poseydon evinden o kadar uzakta ki
geri bile dönemiyor.
çok kızıyor poseydon
o kadar kızıyor ki donuyor soğuktan
kırılıyor sonra parçalanıyor
dökülüyor
işte sevgili, işte rüya
kar işte tam böyle yağıyor.
beraber kardelenler üflediğim kadın
merhaba
bugün buraya seni duymaya geldim
görmeye değil
seni biraz olsun okumaya geldim
koklamaya değil
çok uzun yollar geçmedi üzerimden, ilk sana geldim
tenine değil
gözlerine hiç değil
ben bugün sana bir şeyler söyleyeceğim
ben bugün sana biraz ağlayacağım
ama konuşmayacağız
çünkü ben bugün sana
ve bütün gökyüzüme
ve kalan her güneşime
yazmaya geldim
mavi
evet varsın
evet bazen derinlerindeyim bulutlarımızın
bizim
biraz hayalden de olsa
birazcık
devrimlerimiz var
kadınlarımız ve çocuklarımız en çok
birkaç kitabımız
binlerce hayalimiz
gel, gel ve gel
seninle her şey mavi
girdap
balıklardan korkma
balıklar seni sadece sever
sen hiç mutsuz balık gördün mü?
sen hiç ağlayan bir vatoz gördün mü
vicdan azabından ölen bir palyaço balığı
aşk acısı çeken bir ıstakoz
girdaplarında kaybolduğu okyanusu
özleyen bir kaplumbağadan başka
sen hiç
duygulu bir deniz gördün mü?
burası
burdayım.
az kaldı.
fırtınaların ağaçları sökemediği ormanlar.
düşündüm.
yolda.
yüz yıldır kadındı rüyalardaki
yüz yıllık karımdı artık.
burdayım.
kar nasıl yağar?
bak şimdi
sana nasıl kar yağar anlatacağım
o kadar anlatacağım ki
kar utanıp yağacak
bak şimdi
önce bir deniz düşün
poseydonun içinde yaşadığı büyük okyanusu düşün
şimdi adına pasifik diyorlar
poseydon güneşleniyor
sonra gökte
sonra gökte amfitre’yi görüyor
güneşini görüyor
güneşimi gördüm
eriyor
poseydon bile eriyor
sonra üşüyor poseydon
amfitre o kadar uzak kalıyor ki
poseydon evinden o kadar uzakta ki
geri bile dönemiyor.
çok kızıyor poseydon
o kadar kızıyor ki donuyor soğuktan
kırılıyor sonra parçalanıyor
dökülüyor
işte sevgili, işte rüya
kar işte tam böyle yağıyor.
0 yorum:
Yorum Gönder