11:54 -
No comments


şiir
DOKTOR
Çok mu mutluyum bu evrene?
Yoksa onlar mı çok mutsuz?
İçimde olanlardan rahatsız oluyorum. Coşkumdan utanıyor, sevincimi saklıyorum.
Ne oluyor bana?
Fazla mıyım bu sevimsiz zindana?
Yoksa bayram olan bu yeri zindan eden ben miyim?
Utanıyorum.
Mutluluktan utanıyorum.
Kaybettim, her zaman.
Bir şeyler yine gelir mi zihnime?
Duramaz mıyım acaba yine yerinde coşkudan?
Olur mu bunlar?
Doktor, kimdir bana bu zulmü gösteren?
Dedikleri gibi en yukardaki mi?
Yoksa inandığım gibi en dipteki mi?
Derinlere mi gömdüm acımı?
Yoksa gökyüzünün bile üstüne mi çıkardım?
Duyamıyorum, hissetmek ağır geliyor.
Mutluluğu yalnızlıkta buldum.
Ondandır bu fazlalığım.
Bir adamım ki kaybetmeyi bilmez.
Kazanmak düşmanım şimdi.
Eğer bir oyunsa bu,
Ben onu en dipte görmeye oynuyorum.
Korkuyorum.
Ve utanıyorum, bir daha mutlu olursam diye.
Unutuyorum her şeyi en baştan.
Kasvet hariç.
Doktor, utanıyorum.
Çok mu mutluyum bu evrene?
Yoksa onlar mı çok mutsuz?
İçimde olanlardan rahatsız oluyorum. Coşkumdan utanıyor, sevincimi saklıyorum.
Ne oluyor bana?
Fazla mıyım bu sevimsiz zindana?
Yoksa bayram olan bu yeri zindan eden ben miyim?
Utanıyorum.
Mutluluktan utanıyorum.
Kaybettim, her zaman.
Bir şeyler yine gelir mi zihnime?
Duramaz mıyım acaba yine yerinde coşkudan?
Olur mu bunlar?
Doktor, kimdir bana bu zulmü gösteren?
Dedikleri gibi en yukardaki mi?
Yoksa inandığım gibi en dipteki mi?
Derinlere mi gömdüm acımı?
Yoksa gökyüzünün bile üstüne mi çıkardım?
Duyamıyorum, hissetmek ağır geliyor.
Mutluluğu yalnızlıkta buldum.
Ondandır bu fazlalığım.
Bir adamım ki kaybetmeyi bilmez.
Kazanmak düşmanım şimdi.
Eğer bir oyunsa bu,
Ben onu en dipte görmeye oynuyorum.
Korkuyorum.
Ve utanıyorum, bir daha mutlu olursam diye.
Unutuyorum her şeyi en baştan.
Kasvet hariç.
Doktor, utanıyorum.
0 yorum:
Yorum Gönder